Βίκτωρ Ουγκό: "Eκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή". - H πρώτη Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση της Λέσβου με τα "Ανοιχτά Σχολειά" στο Λισβόριο Λέσβου

  Ανοιχτά Σχολειά  
| |

ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Όταν οι άνθρωποι έρχονται μαζί

η λύση είναι κοντά…

Στη φράση αυτή του Βίκτωρα Ουγκό,από το λόγο που εκφώνησε το 1847 στη Βουλή των Ομοτίμων της Γαλλίας, αποτυπώνεται επιγραμματικά η άποψη ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 19ου αι. για την αξία, τη σημασία και τη συμβολή της εκπαίδευσης. Επίκαιρη όσο ποτέ η φράση αυτή μας εμπνέει και μας καθοδηγεί. Κόντρα στην μιζέρια των καιρών, την σταθερή απαξίωση του πολιτισμού, τις ανύπαρκτες δραστηριότητες και την ισοπεδωτική υποκουλτούρα, η μόνη διέξοδος - ανάσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της επαρχίας του σήμερα είναι η πολιτιστική έκφραση, σε κάθε της μορφή.

Πριν από τρία χρόνια το δημοτικό σχολείο Λισβορίου Λέσβου έκλεισε λόγω των συγχωνεύσεων.Το πιθανότερο να κατέληγε σ' ένα ακόμη σχολείο - φάντασμα όπως τόσα άλλα. Αποφασίσαμε λοιπόν να στεγάσουμε εκεί μία Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση.Την ονομάσαμε "Ανοιχτά Σχολειά" και φιλοδοξούμε να δώσουμε και να πάρουμε μια ανάσα μες στο ασφυκτικό περιβάλλον του σήμερα.



Τα "Ανοιχτά Σχολειά" φιλοδοξούν να αφυπνίσουν πνευματικά, να κινητοποιήσουν και να υπενθυμίσουν αξίες και ιδέες που, ανάμεσα στον διαρκή ανελέητο αγώνα της επιβίωσης, του άγχους της επόμενης ημέρας και του επόμενου έκτακτου δελτίου ειδήσεων, φαίνεται πως ξέπεσαν, άδικα και άδοξα...

Ο πολιτισμός λοιπόν είναι δικαίωμα αλλά και επιτακτική ανάγκη.Ένα πολυκέντρο, μια κοιτίδα πολιτισμού, ένα εργοτάξιο δράσης φιλοδοξεί ν'αποτελέσει η πρώτη Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση της Λέσβου.
Φτιάξαμε μια Κοιν.Σ.Επ., εγώ και άλλοι τέσσερις ομοϊδεάτες, την ονομάσαμε «Ανοιχτά Σχολειά» και ξεκινήσαμε έναν αγώνα 9 μηνών -γέννα κανονική- να πάρουμε άδειες από φορείς, υπουργεία κ.λ.π. προκειμένου να 'χουμε την έδρα μας εκεί.


Η αίθουσα θύμιζε αποθήκη, βρώμα, ποντίκια και μες στο χάος, ποντικοφαγωμένα, καλλιγραφημένα αρχεία συσσιτίων του 1912(!), βιβλία του 1895 τυπωμένα «Εν Κωνσταντινουπόλει» αλλά και φιλοβασιλικά, που έχουν όμως και αυτά τη σημασία τους.

Ξεκινούσαμε λοιπόν κάθε πρωί με τους κουβάδες και τις σφουγγαρίστρες, καθαρίζαμε, τρίβαμε, ζωγραφίζαμε, ώρες ατελείωτες. Περιττό να πω, όχι lowbudget, κυριολεκτικάnobudget ήταν η όλη προσπάθειά μας.



Σκοπός του Συνεταιρισμού είναι η παραγωγή προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας (πολιτισμός, περιβάλλον, οικολογία, εκπαίδευση, παροχές κοινής ωφέλειας, αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων, αγωγής υγείας κ.α.) που προάγουν το τοπικό και συλλογικό συμφέρον, την προώθηση της απασχόλησης, την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και την ενδυνάμωση της τοπικής ή περιφερειακής ανάπτυξης.

Μαθήματα εικαστικού ενδιαφέροντος που θ' απευθύνονται ανάλογα σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Συγκεκριμένα:
1) Ζωγραφικής, αγιογραφίας, ιστορίας της τέχνης, κεραμικής, θεατρικού παιχνιδιού, κουκλοθεάτρου και κατασκευής κούκλας, ραπτικής και μεταποίησης
2) Φωτογραφίας & κινηματογράφου, μουσικής, ακροβατικών, μουσικοκινη-τικής και χορού, ξένων γλωσσών, παραδοσιακής υφαντουργίας, καλαθοπλεκτικής, κατασκευής χειροποίητου σαπουνιού κλπ.
3) Συλλογή παραδοσιακών παραμυθιών, ομαδική συγγραφή παραμυθιών για τα παιδιά του δημοτικού με την εικονογράφησή τουςκαι την έκδοσή τους
4) Περιβαλλοντική εκπαίδευση και διαφύλαξη ντόπιων ποικιλιών δίνοντας προτεραιότητα στις ντόπιες ποικιλίες
5) Την ανάδειξη περιοχών, όπως του Λισβορίου και της ευρύτερης περιοχής του κόλπου της Καλλονής, σε αρχαιολογική κοιτίδα του πολιτισμού της νήσου Λέσβου
6) Διοργάνωση εκθέσεων και συνεδρίων
7) Διοργάνωση Φεστιβάλ μουσικών εκδηλώσεων και θεατρικών παραστά-σεων, σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό
8) Προβολή ταινιών
9) Θερινές δραστηριότητες για παιδιά (θερινό σχολείο)
10) Ευαισθητοποίηση για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία
11) Ραδιόφωνο για παιδιά
12) Προαγωγή της υγείας
13) Διαπολιτισμική εκπαίδευση
14) Δραστηριότητες που θα προάγουν τη σχέση με την Τουρκία και τους κατοίκους των απέναντι παραλίων.
15) Θερινά εργαστήρια για παιδιά και ενηλίκους.
16) Εκπαίδευση και στήριξη ευπαθών ομάδων και ομάδων απειλούμενων από κοινωνικό αποκλεισμό.
Ως τώρα, (μέσα Μάρτη ξεκινήσαμε «και με την βούλα του νόμου»), οι συναντήσεις μας έχουν να κάνουν με κάποιες «χρηστικές» ομιλίες ως προς τους ενήλικες, π.χ. μια γιατρίνα απ'τους γιατρούς του κόσμου, κάποιες κοινωνικοί λειτουργοί, που, εννοείται, έρχονται αφιλοκερδώς.



Με τα παιδιά κάνουμε διάφορα, και τον χειμώνα σκαρώσαμε τα δικά μας, τα παιδιά είναι πάντα ανοιχτά, καλοπροαίρετα και το σημαντικότερο, διαθέτουν ένστικτο, κανείς δεν μπορεί να τους τη φέρει και «άμα γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα».

Το καλοκαιρινό μας εργαστήρι θ' αρχίσει τον Ιούνη με μαθήματα, που δεν μ' αρέσει η λέξη, άσε που ως τώρα νιώθω πως αυτά μου κάνουν μάθημα... θα ζωγραφίζουμε, θα ψήνουμε τα κεραμικά μας, θα γράφουμε παραμύθια και θα τα εικονογραφούμε, θα κάνουμε ό,τι γουστάρει η ψυχή μας.

Και βέβαια στο προαύλιο θα παίζουμε καραγκιόζη, θα βλέπουμε ταινίες, θα παίζουμε μουσικές.
Και πιο συγκεκριμένα:
Στις 11/6 θα 'χουμε Καραγκιόζη
Τα μαθήματα, κατασκευές από ανακυκλώσιμα υλικά, κεραμική, παραμυθοφτιαξίματα θ'αρχίσουν στις 17/6
Το παζάρι αντιπραγματισμού
Δύο ομιλίες σε ιατρικά θέματα
Προβολή ταινιών Ηλία Σολομού
Και τέλος αιμοδοσία

Ραλλού Σκαρβέλλη

 http://eyploia.gr/

Το ερώτημα είναι ποια Αριστερά;, του Ευτύχη Μπιτσάκη

• Previous
• Next

Και τώρα, τι; Αλλά η Αριστερά δεν είναι ακόμα πρώτη δύναμη. Οταν γίνει, θα τεθεί το ερώτημα. Ομως: Ποια Αριστερά; Κατά την ηγεσία του ΚΚΕ, Αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ. Για κάθε σοβαρό πολίτη, αντίθετα, Αριστερά είναι, παρά τις διαφορές τους, διαφορές κουλτούρας, τακτικής, στρατηγικής, ακόμα και διαφορές κοσμοθεωρητικών αντιλήψεων, όλες οι οργανώσεις οι οποίες θέτουν ως στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Δηλαδή, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανώσεις της λεγόμενης «εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς». (Αλήθεια, αν οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς υπερβούν τις καταγωγικές αγκυλώσεις τους, αυτοδιαλυθούν και ενωθούν, με πιθανότητα τότε να μπουν στη Βουλή και να πάνε και στην Ευρωβουλή, αν λοιπόν μπουν κ.λπ., τότε τι θα γίνει το «έξω».)

Αριστερά, πρώτη δύναμη. Αλλά αν η ηγεσία του ΚΚΕ επιμείνει να θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο εχθρό και αν η «εξωκοινοβουλευτική» Αριστερά επιμείνει στην άρνησή της, τότε το ερώτημα αφορά μόνο το πολύ πιθανό πρώτη δύναμη να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και τότε: Κυβέρνηση «με κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι: Κεφάλαιο, τράπεζες, Ε.Ε., ιδεολογικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους, νεοναζί. Μαζί μ’ αυτούς και το ΚΚΕ;

Θα αντέξει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ; Προετοιμάζεται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά για να αντιμετωπίσει δεξιούς και αριστερούς εχθρούς; Δηλαδή ετοιμάζεται για κυβέρνηση και για δύναμη εξουσίας; Δεν ξέρω τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβάμαι όμως ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει σε βάθος την ιστορική ευθύνη την οποία αναλαμβάνει σε μια τέτοια περίπτωση. Φοβάμαι ότι κατέχεται από μια νεανική αισιοδοξία.

Ομως: Μη βιαζόμαστε! Το νέο καθεστώς της νέας, ολοκληρωτικής υποτέλειας στηρίζεται ακόμα σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και προπαντός: Εχει και θα αξιοποιήσει εφεδρείες ώστε και με δεύτερο κόμμα τη Ν.Δ. (ή άλλο δεξιό σχήμα) να σχηματίσει μια πολυκέφαλη Λερναία Υδρα. Αυτό έγινε πρόσφατα, παλαιότερα και προπαντός στην περίοδο του Εμφυλίου.

Ας περιοριστούμε λοιπόν στο μισό αρχικό ερώτημα. (Ας θυμηθούμε το «Τι να κάνουμε» του Λένιν.)

Αρχίζουμε από ένα δεδομένο. Οτι δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Οτι η τρόικα, μέσω των εθελόδουλων, εκποιεί τα πάντα. Οτι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα καταλήξει σε μια νέα μορφή γενοκτονίας, βιολογική και πολιτισμική. Συνεπώς: Τι να κάνουμε;

Η σημερινή κρίσιμη ιστορική στιγμή απαιτεί τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου σωτηρίας, το οποίο θα διεκδικήσει την εξουσία και θα ανακόψει την πορεία προς το βάραθρο. Το μέτωπο θα μπορούσε να συγκροτηθεί στη βάση ενός ελάχιστου προγράμματος: στάση πληρωμών, ακύρωση των μνημονίων, προσπάθεια ακύρωσης της δανειακής σύμβασης (στόχος μάλλον ανέφικτος, λόγω των δρακόντειων όρων της σύμβασης), εθνικοποίηση τραπεζών, πολιτική οικονομικής ανασυγκρότησης με κύριο στόχο τον παραγωγικό τομέα κ.λπ.

Αλλά θα πει το ΚΚΕ: Εξωραϊσμός του καπιταλισμού! Και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά: Δεν αλλάζουν οι σχέσεις παραγωγής. Λοιπόν: Επανάσταση! Ανατροπή κ.λπ. Σύμφωνοι! Κομμουνιστική απελευθέρωση! Δύο φορές σύμφωνοι! Αλλά υπάρχει σήμερα επαναστατική κατάσταση στη χώρα μας; Δείτε τα ποσοστά των αριστερών κομμάτων. Και τι έλεγε ο Λένιν στην εποχή του; Δεν θα ήταν απλώς λάθος. Θα ήταν έγκλημα να ρίξουμε την πρωτοπορία στη μάχη, προτού κερδίσει, αν όχι την υποστήριξη, τουλάχιστον την ευνοϊκή στάση της κοινωνίας. Υπάρχει λοιπόν ευνοϊκή στάση της κοινωνίας μπροστά στο ενδεχόμενο μιας επανάστασης; Η απάντηση είναι, προφανώς, αρνητική. Το γιατί, δεν είναι του παρόντος!

Εστω όμως: Ποιος θα ήταν η πρωτοπορία και ο καθοδηγητής μιας ενδεχόμενης επανάστασης; Το ΚΚΕ που ευαγγελίζεται την επιστροφή στη μορφή σοσιαλισμού που κατέρρευσε; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Πέρα απ’ αυτό: Ποια δύναμη η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως πρωτοπορία, έχει διαμορφωμένη στρατηγική της πορείας προς τον σοσιαλισμό; Το ΚΚΕ; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ας ηρεμήσουμε. Η πλειοψηφία των αριστερών ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Επειδή το πρόγραμμά του αντιστοιχεί στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής. Στην ανάγκη σωτηρίας του ελληνικού λαού. Αρχίζουμε συνεπώς από αυτό το αίτημα.

Ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάει για σοσιαλισμό! Λάθος: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Αλλο αν θα θελήσει ή αν θα μπορέσει να τον πραγματοποιήσει. Αλλά υποστηρίζουν ορισμένοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεταλλαχθεί σε νέο ΠΑΣΟΚ. Ας μην κάνουμε προφητείες… Αλλο το πρόγραμμα του ιστορικού (μακριά τη λήξει) ΠΑΣΟΚ και άλλο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλος ο λαός του ΠΑΣΟΚ (αγρότες μικροαστοί, ανερχόμενα κοινωνικά στρώματα, που δεν ονειρεύονταν σοσιαλισμό) και άλλος ο λαός της Αριστεράς: οι επιζώντες αγωνιστές της γενιάς μου (Αντίσταση, Εμφύλιος), οι αγωνιστές της ΕΔΑ, οι νέοι (τότε) Λαμπράκηδες, οι αγωνιστές εναντίον της χούντας, οι αγωνιστές των μετέπειτα κοινωνικών αγώνων. Ολοι αυτοί θα οδηγηθούν ως πρόβατα επί σφαγήν;

Ας μην κάνουμε προφητείες. Ας μη γινόμαστε μάντεις κακών. Στην Ιστορία, πεδίο δυνατοτήτων, τίποτε δεν προβλέπεται με βεβαιότητα και τίποτα δεν αποκλείεται. Το τυχαίο υπάρχει πάντα, εναντίον της ντετερμινιστικής μοιρολατρικής αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας.

Τι κάνουμε λοιπόν; Αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου σωτηρίας. Ενα ελάχιστο πρόγραμμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση του μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία. Τι θα γίνει όμως με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ; Μέσα ή έξω; Εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποια από τις συνιστώσες της Αριστεράς έχει πειστική απάντηση στο ερώτημα «Η Ελλάδα είναι βιώσιμη έξω από την Ε.Ε.;»; Και η διάλυση της Ε.Ε. και η επιστροφή στα έθνη-κράτη είναι ιστορική πρόοδος ή οπισθοδρόμηση; Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, επιστρέφουμε στις «εθνικές» οικονομίες, που θα είναι πηγή νέων αντιθέσεων; Οι απαντήσεις της Αριστεράς είναι απλώς συνθήματα.

Τότε τι κάνουμε; Υποστηρίζω ότι η μόνη στρατηγική διεξόδου από την κρίση είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του εργατικού κινήματος και των αριστερών δυνάμεων, πανευρωπαϊκά, με στρατηγικό στόχο τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Ευρώπης. Στόχος μακρινός μπροστά στη σημερινή οπισθοδρόμηση, αλλά ίσως ο μόνος μαρξιστικά ορθός.

Στο μεταξύ: Ας αρχίσει ένας δημόσιος διάλογος στην Αριστερά για την Αριστερά, για την Αριστερά και τα κινήματα, για το Μέτωπο, για το πρόβλημα της Ε.Ε., για τον σοσιαλισμό.

Η Αριστερά μας έχει το ταλέντο να κερδίζει μάχες και να χάνει τον πόλεμο. Θα σταθεί σήμερα στο ύψος της ιστορικής στιγμής; Ή θα συνεχίσει τον εμφύλιο, με συνέπεια τον δικό της εκφυλισμό και την καταστροφή της πατρίδας μας;

Χρόνια τώρα ορισμένοι πρόβλεπαν την κρίση και τη διάλυση του ΣΥΝ και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προβλέψεις δεν επαληθεύτηκαν. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο (στην εποχή μας) πείραμα. Αν στηριχτεί κριτικά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, θα μπορούσε να αντέξει τον ταξικό πόλεμο. Αν αφεθεί μόνος και αν καταρρεύσει, όσοι δεν μπήκαν μαζί του στη μάχη, θα νιώθουν δικαιωμένοι λέγοντας «εμείς τα προβλέψαμε»;

Συνεπώς: Λαϊκό μέτωπο σωτηρίας. Ευρύτερο λαϊκό κίνημα που θα στηρίζει κάθε θετικό μέτρο. Κριτική στήριξη της ενδεχόμενης κυβέρνησης «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Θα ανταποκριθούν στο «προσκλητήριο των καιρών» οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς; Και αντίστοιχα, η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ: Τι κάνει σήμερα ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των φίλων του και την κριτική στήριξη των άλλων δυνάμεων της Αριστεράς; Θα αγωνιστεί οργανωμένα και αταλάντευτα για να επιτευχθεί σήμερα το ρεαλιστικά εφικτό, δηλαδή το πρώτο βήμα της δύσκολης, επώδυνης και μακράς πορείας προς την κοινωνική απελευθέρωση; Και στη συνέχεια: Δημόσιος διάλογος μεταξύ των τριών συνιστωσών της Αριστεράς, για μια τεκμηριωμένη λύση του προβλήματος ευρώ-Ε.Ε. και για τη διαμόρφωση συγκεκριμένης στρατηγικής της πορείας προς τον σοσιαλισμό.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

http://rednotebook.gr/2014/06/to-erotima-einai-poia/

ΕΜΠ (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο) - εκατοντάδες προσλήψεις υπαλλήλων αορίστου χρόνου, χωρίς διαγωνισμό

   ΕΠΑΝΥΠΟΒΟΛΗ - ΕΠΕΙΓΟΝ  

Στο ΕΜΠ (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο) που υπηρετώ, έχουν γίνει εκατοντάδες προσλήψεις υπαλλήλων αορίστου χρόνου, χωρίς διαγωνισμό, κάτω από το απόλυτο καθεστώς γενικευμένης οικογενειοκρατίας, που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ως εκ τούτου και με παράνομες προσλήψεις και άλλες, δήθεν νομιμοφανείς.

Σε ένα τέτοιο καθεστώς οικογενειοκρατίας, παράνομων προσλήψεων αορίστου χρόνου που μπήκαν από το παράθυρο, κλικών, κομματισμού, ημετέρων, ανομίας, διαπλοκής κ.λ.π., εξυπακούεται ότι σε κάθε περίπτωση διαμορφώθηκαν άθλιες εργασιακές συνθήκες. Για να σώσουν την οικογενειοκρατία, τους αορίστου χρόνου που μπήκαν από το παράθυρο, την διαπλοκή, την ανομία, τις “φαμίλιες”, τους ημέτερους, επινοούν κάθε είδους τεχνάσματα και μεθοδεύσεις. Στο καθεστώς οικογενειοκρατίας, τους έξω από αυτήν, τους εξαναγκάζουν σε αδράνεια (στο ψυγείο). Τα μέλη της οικογενειοκρατίας αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία, εκλέγουν με την ψήφο τους υπηρεσιακά συμβούλια, διοικήσεις, συλλογικά όργανα, τοποθετούνται αναξιοκρατικά προϊστάμενοι κ.λ.π.

Φυσικό είναι τα μέλη της οικογενειοκρατίας και να χαρακτηρίζουν δήθεν ικανούς τα μέλη τους και τους εκτός οικογενειοκρατίας δήθεν ακατάλληλους. Ποιοι θα με αξιολογήσουν, για να απολυθώ; Τα μέλη της οικογενειοκρατίας; Τα υπηρεσιακά συμβούλια ή άλλα όργανα που βγαίνουν με τις ψήφους της οικογενειοκρατίας, αφού αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία; Οι «φαμίλιες»; Μήπως η όλη προσπάθεια των προϊσταμένων θα είναι να σώσουν την οικογενειοκρατία, αυτούς που μπήκαν από το παράθυρο, χωρίς διαγωνισμό, «την σάρκα από την σάρκα τους»; Θα αξιολογήσουν αρνητικά με τεχνάσματα ικανούς υπαλλήλους, με εμπειρία, πτυχιούχους, οι οποίοι προσλήφθηκαν μετά από επιτυχία τους σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό, για να σωθούν οι ημέτεροι; Μήπως η οικογενειοκρατία οδηγεί και σε φαινόμενα διαφθοράς; Πρέπει να διαλυθεί η οικογενειοκρατία από τις Δημόσιες υπηρεσίες. Να διωχθούν οι επίορκοι αρμόδιοι, που προέβησαν σε αυτές τις προσλήψεις. Ναι στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά με διαφάνεια και αξιοκρατία. Σε ένα καθεστώς οικογενειοκρατίας, οι έξω από αυτήν, δέχονται διαρκή ηθική παρενόχληση (mobbing) και έναν επαναλαμβανόμενο εκφοβισμό και συστηματική εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying). Επομένως επιβάλλεται άμεσα η Νομοθετική ρύθμιση για την προστασία του εργαζόμενου από: Την ηθική παρενόχληση (mobbing) & τον εκφοβισμό και την εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying), το οποίο ζητά και η Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει νομοθετηθεί σε άλλες Χώρες.

Η αξιολόγηση πρέπει να γίνει από ανεξάρτητη αρχή και όχι από την οικογενειοκρατία, την διαπλοκή, τους παράνομα προσληφθέντες, τις «φαμίλιες».

Σε ένα καθεστώς οικογενειοκρατίας, μια συνεχής και διαρκής ηθική παρενόχληση (mobbing) και ένας επαναλαμβανόμενος εκφοβισμός και συστηματική εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying), είναι βέβαιον, ότι έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων-θυμάτων και κατ’ επέκταση, των οικογενειών τους. Φυσικό είναι τα μέλη της οικογενειοκρατίας να χαρακτηρίζουν δήθεν ικανούς τα μέλη τους και τους εκτός οικογενειοκρατίας δήθεν ακατάλληλους.

Μετά από προσωπική οδυνηρή εμπειρία μου, που λαμβάνει χώρα τα τελευταία έτη, ως υπάλληλος, έχω υποστεί και υφίσταμαι μια συνεχή και διαρκή ηθική παρενόχληση (mobbing) και έναν επαναλαμβανόμενο εκφοβισμό και συστηματική εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying), σας εκθέτω τις απόψεις μου για τα εξής:

Επιβάλλεται άμεσα η Νομοθετική ρύθμιση για την προστασία του εργαζόμενου από την ηθική παρενόχληση (mobbing) & τον εκφοβισμό και την εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying):

Είναι κακοήθης συμπεριφορά και η υποβολή του εργαζόμενου σε ψυχολογική παρενόχληση, μιας συστηματικής και διαρκούς επίθεσης σε βάρος ενός προκαθορισμένου θύματος από ένα μεμονωμένο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων, που σκοπό έχει να πλήξει και να βλάψει την φήμη, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα του υπαλλήλου-θύματος και να τον ωθήσει τελικά να εγκαταλείψει την θέση εργασίας του. Πρόκειται ουσιαστικά για μία κατάσταση ψυχολογικής βίας-τρομοκρατίας. Εχθρικές συμπεριφορές που συνιστούν παρενόχληση αποτελούν οι προσβολές, η απομόνωση, συνεχών αρνητικών σχολίων, διάδοσης κουτσομπολιού, η χρησιμοποίηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, μειωτικά σχόλια, στέρηση ευκαιριών, αγένεια, πειράγματα, ύπουλοι εκφοβισμοί, χρησιμοποίηση αισχρής γλώσσας ή σαρκασμού, διαβολές, εργασιακή υπονόμευση, εξευτελισμού, εισβολή στην ιδιωτική ζωή, ταπεινώσεις, συνεχής κακολογία,εξαναγκασμός σε αδράνεια, διάδοση αρνητικών σχολίων, καψώνια στην χορήγηση αδείας, φωνές δυνατά μπροστά σε άλλους, υποτιμητικά σχόλια, διάδοση ψεύτικων φημών, συκοφαντίες, εξευτελισμού, οι προσβολές στην προσωπική αξιοπρέπεια και η λεκτική βία κ.λπ. Είναι η επαναλαμβανόμενη αδικαιολόγητα επιθετική και κακοήθης συμπεριφορά κατά ενός εργαζομένου, που περιλαμβάνει ψυχολογική και λεκτική βία στον χώρο εργασίας. 

Γίνεται χρήση εκδικητικών, μνησίκακων, κακόβουλων ή εξευτελιστικών προσπαθειών για να υποβιβαστεί ένας υπάλληλος. Τέτοιες επίμονες αρνητικές επιθέσεις πάνω στην προσωπική ή επαγγελματική απόδοση είναι απρόβλεπτες, παράλογες και άδικες. Μειώνουν συστηματικά τον υπάλληλο-στόχο, για να διαβρώσουν την όποια υποστήριξη αναζητήσει αργότερα και τον δυσφημούν. Ο εκφοβισμός είναι μια σκόπιμη, επαναλαμβανόμενη και ασεβής συμπεριφορά προς έναν εργαζόμενο που έχει επιλεγεί ως στόχος. Ο εκφοβισμός και η βία, συνοδεύονται από απειλές ή προσβολές. Έτσι δημιουργείται ένα έντονα τοξικό εργασιακό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση του φαινομένου της ηθικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο. Στην Ελλάδα για να τεκμηριωθεί νομικά το mobbing είναι δύσκολο με την υπάρχουσα νομοθεσία!

Το 2005 ψηφίστηκε ο Νόμος 3304 για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας (ΦΕΚ Α’ 16/27-01-2005). Ο Νόμος αυτός ενσωμάτωσε τις οδηγίες 2000/43/ΕΚ και 2000/78/ΕΚ, ωστόσο περιορίζει το παράνομο των παρενοχλήσεων μόνο σ’ αυτές που έχουν ως έρεισμα και βάση, τα πιο πάνω, χωρίς να επεκτείνεται ή να εστιάζει σε κάθε παρενοχλητική συμπεριφορά της οποίας μπορεί να τύχει ο εργαζόμενος στον χώρο εργασίας του.

Χωρίς διάθεση υπερβολής, οδηγούμαστε στο λογικό συμπέρασμα ότι: Για όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δεν ανήκουν σ’ αυτές τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες επιτρέπεται απροκάλυπτα η προσβολή, η απαξίωση, η περιφρόνηση, η περιθωριοποίηση, η υποβάθμιση, η υποτίμηση, η επιθετική συμπεριφορά κ.λπ.!!!

Και είναι επιτακτική ανάγκη η αντιμετώπιση της εργασιακής παρενόχλησης, καθώς επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες δείχνουν ότι έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων και κατ’ επέκταση, των οικογενειών τους.

Σε πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχουν νόμοι που ρυθμίζουν με σαφήνεια τέτοιες καταστάσεις. Θύματα συμπεριφοράς mobbing μπορούν να καταφύγουν στα δικαστήρια και να μηνύσουν τον εργοδότη τους ή τον/-τουςmobber(s).

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης άρχισαν να περιλαμβάνουν στις νομοθεσίες τους προβλέψεις για την ηθική παρενόχληση από το 1990 και ύστερα. Πολύ σημαντικό στοιχείο είναι πως σε κάποιες χώρες, αιτία για να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση αποτέλεσαν επιστημονικές έρευνες σχετικά με το φαινόμενο, οι οποίες έτυχαν μεγάλης απήχησης και ενδιαφέροντος π.χ., η Σουηδία, η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Μεγάλη Βρετανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Γερμανία κ.λπ. Επίσης και σε άλλες χώρες υπάρχει νομοθεσία στην οποία μπορεί να καταφύγει ο εργαζόμενος που έγινε στόχος κακομεταχείρισης, όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, οι ΗΠΑ κ.λ.π.

Η νομοθετική ρύθμιση για την προστασία από το φαινόμενο της ηθικής παρενόχλησης, κρίνεται απαραίτητη και στην Ελλάδα, αφού θα αποτελούσε ένα είδος ελάχιστης πρόληψης και θα προέβλεπε τρόπους επίλυσης και αποκατάστασης της αξιοπρέπειας των θυμάτων. Επιπλέον, η διεξαγωγή ερευνών για την καλύτερη κατανόηση των διαφόρων παραμέτρων του φαινομένου, την έκτασή του σε υπηρεσίες και οργανισμούς και την εκ μέρους της πολιτείας προτάσεων και εφαρμογής μέτρων είναι επιβεβλημένη. Η νομική ομπρέλα που πρέπει να ανοιχτεί για το ζήτημα πρέπει να είναι κάτι πολύ περισσότερο από διεκδίκηση αποζημιώσεων. Οφείλει να δρα στην κατεύθυνση της πρόληψης, αλλά και στην προστασία του υπαλλήλου- θύματος που καταγγέλλει το φαινόμενο.

Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, θα πρέπει άμεσα να γίνει νομοθετική ρύθμιση, για την προστασία των μαρτύρων για την διαφθορά. Τούτο εξάλλου ζητά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνον έτσι θα αποκαλυφθούν οι επίορκοι, ώστε να διωχθούν.

Γ. Λ.

Γεώργιος Λουλούδης <geoloul@otenet.gr>

Carmina Burana - Σκηνική καντάτα του γερμανού συνθέτη και μουσικοπαιδαγωγού Καρλ Ορφ (1895-1982)

Σκηνική καντάτα του γερμανού συνθέτη και μουσικοπαιδαγωγού Καρλ Ορφ (1895-1982).

Γράφτηκε το 1935 για μεγάλη ορχήστρα, χορωδία και σολίστ. Είναι βασισμένη σε μεσαιωνικά ποιήματα του 12ου και 13ου αιώνα, που γράφτηκαν από μοναχούς και ανακαλύφθηκαν σε πάπυρο το 1803 στο μοναστήρι των Βενεδικτίνων στο Μπόιερν της Βαυαρίας, εξ ου και η ονομασία τους Carmina Burana (Κάρμινα Μπουράνα), στα λατινικά Τα τραγούδια του Μπόιερν.

Το χειρόγραφο που βρέθηκε περιλαμβάνει 228 ποιήματα, θρησκευτικού και κοσμικού περιεχομένου, πολλά από τα οποία είναι γραμμένα σε διάφορες γλώσσες ή χρησιμοποιούν λέξεις από διαφορετικές γλώσσες μέσα στο ίδιο ποίημα (Μακαρονισμός). Ο Ορφ μελοποίησε 24 κοσμικά ποιήματα για την τύχη, τον έρωτα και το κρασί.

H πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 8 Ιουνίου 1937 στη Φρανκφούρτη. Η μεγάλη επιτυχία των Carmina Burana αιφνιδίασε τον Ορφ, που έγραψε έμπλεος χαράς στον εκδότη του: «Ό,τι συνέθεσα μέχρι τώρα και το έχεις στην κατοχή σου πρέπει να καταστραφεί. Το έργο μου αρχίζει με το Carmina Burana».

To Ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας θορυβήθηκε με το περιεχόμενο κάποιων ποιημάτων. Παρόλα αυτά, έγινε το πιο δημοφιλές για το κοινό μουσικό κομμάτι που γράφτηκε στη δεκαετία του '30. Η δημοτικότητά του διαρκώς αυξανόταν μετά τον πόλεμο και τη δεκαετία του '60 έγινε τμήμα του διεθνούς κλασικού ρεπερτορίου.

Στη χώρα μας, το Carmina Burana έγινε γνωστό στα μέσα της δεκαετίας του '80, κυρίως από την πομπώδη εισαγωγή του Ο Fortuna, που «άνοιγε» τις συγκεντρώσεις του «Ανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ.

Το έργο χωρίζεται σε πέντε βασικά τμήματα και 25 συνολικά μέρη, με το πρώτο να επαναλαμβάνεται κατά το ήμισυ στο τέλος:

Fortuna Imperatrix Mundi (Τύχη αυτοκράτειρα του κόσμου)

1. O Fortuna (Ω, Τύχη)
2. Fortune plango vulnera (Θρηνώ της τύχης τα χτυπήματα)

Ι. Primo vere (Άνοιξη)

3. Veris leta facies (Το χαρούμενο πρόσωπο της Άνοιξης)
4. Omnia sol temperat (O ήλιος κυβερνά τα  πάντα)
5. Ecce gratum [Ιδού η χαρούμενη (άνοιξη)]

Uf dem Anger (Στο Λιβάδι)

6. Tanz (Χορός)
7. Floret silva nobilis (Το ευγενικό δάσος με τα άνθη)
8. Chramer, gip die varwe mir (Γυρολόγε, δώσ' μου χρώμα)
9. Reie (Είδος κυκλικού χορού)
10. Were diu werlt alle min (Όλος ο κόσμος δικός μου) «...Θα χάριζα όλο τον κόσμο για να κράταγα  στην αγκαλιά του τη βασίλισσα της Αγγλίας» λέει ένα στιχάκι.

ΙΙ. In Taberna (Στην Ταβέρνα)

11. Estuans interius (Φλέγομαι μέσα μου)
12. Olim lacus colueram (Κάποτε ζούσα στις λίμνες)
13. Ego sum abbas (Εγώ είμαι ο ηγούμενος) …«και μοναχοί μου οι πότες», συνεχίζει το ποίημα.
14. In taberna quando sumus (Όταν είμαστε στην ταβέρνα)

ΙΙΙ. Cour d'amours (Η Αυλή της Αγάπης)

15. Amor volat undique (Η Αγάπη πετάει  παντού)
16. Dies, nox et omnia (Μέρα, νύχτα και κάθε τι)
17. Stetit puella (Ένα κορίτσι στέκεται)
18. Circa mea pectora (Στο στήθος μου)
19. Si puer cum puellula (Εάν ένα αγόρι με ένα κορίτσι) ...«μείνουν σε ένα μικρό δωμάτιο, τι ευτυχία», συνεχίζει το ποίημα.
20. Veni, veni, venias (Έλα, Έλα, Ω, Έλα)
21. In truitina (Στην ισορροπία)
22. Tempus est iocundum (Χαρούμενος είναι ο χρόνος)
23. Dulcissime (Γλυκυτάτη)

Blanziflor et Helena (Μπλαζινφλόρ και Ελένη)

24. Ave formosissima (Σε χαιρετώ ομορφοτάτη)

Fortuna Imperatrix Mundi (Τύχη, αυτοκράτειρα του κόσμου)

25. O Fortuna (Ω, Τύχη)

http://agapidinami.blogspot.gr/2014/06/carmina-burana.html

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr